-
1 ucieczka
-
2 Flucht
-
3 ucieczka
ucieczka f (-i; G -czek) Flucht f (a fig); z więzienia Ausbruch m, Flucht f; z domu Ausreißen n (a SPORT);ucieczka z miejsca wypadku AUTO Fahrerflucht f;zmusić pf k-o do ucieczki jemanden in die Flucht schlagen
См. также в других словарях:
podkurzyć — dk VIb, podkurzyćrzę, podkurzyćrzysz, podkurzyćkurz, podkurzyćrzył, podkurzyćrzony podkurzać ndk I, podkurzyćam, podkurzyćasz, podkurzyćają, podkurzyćaj, podkurzyćał, podkurzyćany «dymiąc odurzyć, zmusić do ucieczki, do wyjścia z ukrycia jakieś… … Słownik języka polskiego
pognać — dk I, pognaćam, pognaćasz, pognaćają, pognaćaj, pognaćał, pognaćany a. pogonić dk VIa, pognaćnię, pognaćnisz, pognaćgoń, pognaćnił, pognaćniony poganiać ndk I, pognaćam, pognaćasz, pognaćają, pognaćaj, pognaćał, pognaćany 1. «ponaglić kogoś, coś… … Słownik języka polskiego
nieprzyjaciel — m I, DB. a 1. lm M. e, DB. nieprzyjacielciół, N. nieprzyjacielciółmi «człowiek mający wobec kogoś lub czegoś wrogą postawę» Zawzięty, zaciekły nieprzyjaciel. Nieprzyjaciel mody, wina. 2. blm «wojska przeciwnika w czasie wojny; wroga armia» Zmusić … Słownik języka polskiego
noga — ż III, CMs. nodze; lm D. nóg 1. «kończyna dolna ludzi, kończyna zwierząt» Prawa, lewa noga. Przednie, tylne nogi (zwierzęcia). Nogi ptaków. Nogi owadów. Długie, krótkie, cienkie, chude, grube nogi. Krzywe, koślawe, kabłąkowate, pałąkowate nogi.… … Słownik języka polskiego